11. ปฐมปติพพตาวิมาน

ว่าด้วยปติพพตาวิมาน 1

[11] พระโมคคัลลานะถามว่า
ดูก่อนเทพีผู้มีอานุภาพมาก นกกระเรียน นก
ยูงทอง หงส์ นกดุเหว่า ซึ่งล้วนเป็นทิพย์ ส่งเสียง
อย่างไพเราะ ชุมนุมกันอยู่ วิมานนี้ดาดาษด้วยดอกไม้
สด งดงามมาก เทพบุตรและเทพธิดามาคบหากับท่าน
นั่งอยู่ในวิมานนั้น เหล่าเทพผู้มีฤทธิ์ สำแดงฤทธิ์
มีรูปแปลก ๆ กันเป็นอันมาก อัปสรเหล่านี้ฟ้อนรำ
ขับร้องอยู่รอบข้าง ให้ท่านบันเทิงอยู่.
ดูก่อนเทพีผู้มีอานุภาพมาก ท่านก็ได้เทพฤทธิ์
ครั้งเป็นมนุษย์ท่านได้ทำบุญอะไรไว้ เพราะบุญอะไร
ท่านจึงมีอานุภาพมากรุ่งเรืองอย่างนี้ และวรรณะของ
ท่านจึงสว่างไสวไปทุกทิศ.
เทวดานั้น ถูกพระโมคัลลานะซักถามแล้ว
ดีใจ ก็ได้พยากรณ์ปัญหาของกรรมที่มีผลอย่างนี้ว่า
ครั้งเป็นมนุษย์อยู่ในหมู่มนุษย์ ดีฉันได้เป็นผู้
ปฏิบัติซื่อตรงต่อสามี ไม่ประพฤตินอกใจ ถนอมใจ
สามี เหมือนกันมารดาถนอมบุตร แม้ดีฉันจะโกรธ
ไม่กล่าวคำหยาบ ละการพูดเท็จ ดำรงมั่นอยู่ใน
ความสัตย์ยินดีในการให้ทาน ชอบอุทิศตนสงเคราะห์